www.groetenuitleeuwarden.nl

De Leeuwarder IJsbaan

Onderaan dit artikel meer aandacht voor de vroegere Hout- en Westerstraten

Deze twee foto’s komen uit het familie album en zijn mijn enige herinneringen aan de Leeuwarder IJsbaan. Immers, ik ben opgegroeid in het zuiden van de stad en dus kwam je als kind zelden in de omgeving van de oude ijsbaan. Wat had je er te zoeken?
Maar in de winter, na een aantal dagen vorst, dan veranderde dat. Ik herinner me de eenvoud.  Houten barakken, waarin je warme chocolademelk dronk. Begin jaren tachtig is deze buurt totaal veranderd. Tegenwoordig staan hier de Stenden Universiteit en de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden en even verderop  verzorgingshuis “De Hofwijck”.
De afgebeelde fotootjes zijn nog gemaakt met een oude Agfa Clack... vermoedelijk in 1976.

1976, De Leeuwarder IJsbaan

Lezersreacties

Dhr. Geert Wijngaarden reageert : "Toen ik op 7 jarige leeftijd nog in de Westerstraat woonde gingen we vaak na schooltijd naar de ijsbaan. Ik heb daar heel wat keren op mijn kont gelegen, want zo’n beste schaatser was ik nog niet.
Konden we op die Friese doorlopers wel vergeten om goed te leren schaatsen  Ik kreeg de schaatsen altijd van pake. Stiekem, want beppe mocht het niet weten. Bang als ze was dat we benen of iets anders zouden breken."
Dhr. Wijngaarden is inmiddels 60 jaar uit Leeuwarden weg  en elders woonachtig  in Nederland. "Dankzij deze rubriek kan ik weer even lekker wegdromen en mijn kleinkinderen vertellen over die fijne tijd die ik daar gehad heb."

Jan Douma mailt ons:
"Ik was zo'n jaar of 12 toen ik hier schaatste. Eerder was ik er wel met mijn ouders geweest om naar het vuurwerk te kijken met oud en nieuw. Je kwam er dan helemaal onder de modder weer vandaan, zo sompig was het grasland. Ik herinner mij nog een mooie poort waar je doorheen ging."
Dhr. Douma herinnert zich de armoede onder delen van de bevolking: "Mensen hadden het niet zo breed.  Een kaartje kopen voor de IJsbaan was teveel van het goede. Je moest maar wachten tot het ijs in de vaarten sterk genoeg was om op te schaatsen."
Allereerst ging de ijsbaan open voor leden van de ijsclub. Het ijs was dan nog niet sterk genoeg om heel veel mensen te dragen. Zodra het ijs op sterkte was, konden ook de overige Liwwadders een kaartje kopen, dat deed je dan bij de IJswegencentrale. Een kaartje was voor de hele winter geldig.
Douma gaat verder: "Op de stadsbussen wapperden vlaggetjes als de ijsbaan open was. Wapperden er twee dan waren en de Leeuwarder IJsbanen aan de Bleekerstraat  en de Huizumer IJsbaan beiden open.
Nog leuker was het om aan de achterkant van de ijsbaan stiekem gratis naar binnen te komen. Er liep een slootje achterlangs vanaf de Dokkumer Ee naar het toenmalige Jodenland. Nu eindigt het achter het zwembad "De Blauwe Golf". (De Oude Meer,red.)
Er liepen mannen met Herdershonden die de kwajongens weg moesten houden. Menige knaap die met de handen aan de broek naar huis ging, maar dat was niet van het vallen op het ijs!  Maar wel van een schop onder je gat, die je kreeg als ze je te pakken hadden."
Op wat oudere leeftijd heeft dhr. Douma regelmatig  's avonds op de ijsbaan geschaatst. Volgens hem was dit een heel gezellige schaatslocatie. Een mooie baan met leuke muziek midden in de stad.
"Het was een smoeke ijsbaan in tegenstelling tot de Huizumer, die aan de rand van de stad lag, op de kale ruimte."

Een andere reactie komt van dhr. Chris Jellema. Hij herinnert zich : "Als kind uit de binnenstad schaatste ik in de jaren zeventig ook op de ijsbaan aan de Bleekerstraat. 
Wat ik me nog herinner is dat we vanaf de Spanjaardslaan altijd door een soort woonwagenkamp naar de, door een schutting omgeven, ijsbaan liepen.
De baan werd schoongehouden door een man op een oude (leger?)motor waaraan een zijspan met een grote borstel zat. Ik weet nog dat die motor een keer door het ijs zakte toen wij daar schaatsen. De schade viel mee want het was er gelukkig niet diep."

<< Oude plattegrond van de Wester- en Houtstraten.
Leeuwarden Toen Interactief
  • Heeft u zelf ook nog herinneringen aan de IJsbaan?
  • Heeft u nog eigen foto's van de Leeuwarder IJsbaan of de "barakken" die er naast stonden ?
    (Vanwege auteursrechten liever geen foto's uit boeken of tijdschriften)

E-mail ons, wij zien uw reactie graag tegemoet.

Met uw reactie kunnen wij dit hoofdstuk completer maken.  Laat ons weten of u naamsvermelding op “Groeten uit Leeuwarden” wel / niet op prijs stelt.

Lezersreacties
Tegenwoordig staat hier het universiteitsgebouw van Stenden University                Houtstraten, armoe in Leeuwarden

De tijden van vroeger herleven weer in de bijdrage van Coby Hiemstra: “Het was een buurtje zoals volksbuurten eruit zagen in die tijd.
Gezellig en veel armoede. Ten opzichte van de kinderen die daar woonden waren wij rijk."
Zelf heeft ze nooit in de Houtstraat gewoond. Toch heeft ze er een groot deel van haar jonge jeugd doorgebracht.

De kruidenierswinkel van Roolvink

 “Mijn oma, mevr. Jacoba Roolvink had daar namelijk een kruidenierswinkeltje. Zij was getrouwd met Jan Roolvink, die ik helaas nooit gekend heb, omdat hij jong is overleden. Oma  stond er alleen voor met zoon Jan, mijn vader.”
De kruidenierswinkels was gevestigd in de Nieuwe Houtstraat. De bakkerij op de hoek was van de familie Viersen. Tussen de kruidenierswinkel en de bakker zat nog een winkel, een melkboer met de  naam  Lanting.
Het dagelijkse leven van toen komt weer naar boven : “Alles werd in dat winkeltje met de hand afgewogen, zelfs stroop, azijn en suiker." 

Terug in de tijd : De Houtstraten

"Het betalen gebeurde vaak maar een keer per week, want er was meestal geen geld. Als de mannen vrijdags hun loon kregen, dan gingen ze eerst naar de kroeg. Als er dan nog geld over was, werd er een deel van de rekening betaald. De rest van de week moest men maar weer op de pof. Deze eenvoud staat mij nog heel goed bij, toen begreep je dat niet. maar nu…”
Als kind speelde ze ook wel in de winkel van haar oma:”Ik mocht een paar keer per jaar in de etalage spelen als de hele winkel werd schoon gemaakt en de etalage leeg kwam. Ik heb dat nooit zo in de gaten gehad, maar het schijnt wel veel indruk te hebben gemaakt bij de buurtkinderen.”  
In de jaren zeventig en tachtig is dit deel van de buurt op de schop genomen. Er is langs de gracht en op het gebied van de voormalige Houtstraten een compleet nieuwe woonwijk verrezen.  Met nieuwe straatnamen. Even ten noorden van Camstraburen is het terrein van de Kenniscampus Leeuwarden gevestigd.

Meer lezen over de Leeuwarder wijk Camstraburen? Ga naar de buitenwijken.