Een echt buurtje met een scala aan oude panden. Kleine straten en steegjes, waarvan de namen nog verwijzen naar de bedrijvigheid van vroeger. De Tonslagerij, De Werf en Droge Haven.
Aan die laatste  loop je zomaar voorbij. Het is een steegje van hooguit 20 meter. Een oud pakhuis siert de ene kant, aan de andere zijde liggen  tuintjes van enkele woonhuizen.
Toch heeft het twee eigen straatnaambordjes en een postcode. Vroeger moet er een directe verbinding met de Dokkumer Ee zijn geweest. Nu belemmeren struiken en bomen ons het uitzicht op het water.

Ooit heeft aan de oostzijde van de rivier de Dokkumer Ee een klooster gestaan. Ergens in de 15e eeuw vernoemden Franse monniken het klooster naar hun land, Galilea.
Later werd dit klooster verplaatst naar de binnenstad. Het bestaande pand werd “Oud-Galilea” genoemd.

In de loop der eeuwen ‘hewwe de Liwwadders’ dat verbogen tot wat het nu is. Het klooster is niet meer.
De buurt heeft veel huizen met een zeer karakteristieke bouwstijl. Mooie geveltjes, ornamenten en  meerdere kleuren baksteen. Het ziet er vrolijk uit.

Oude arbeidersbuurten

Er is veel gerestaureerd en herbouwd. Medio 2008 zijn aan het noordeinde van Oldegalileën meerdere oude pakhuizen gesloopt.

Het pand van Ombelet, de showroom van Bakker-Postma, de vroegere gebouwen van de Praktische Hulp... ze zijn allemaal met de grond gelijk gemaakt.
Eens waren er zes kroegen aan de Oldegalileën. Daar is niets meer van terug te vinden. Verdwenen, net als het vroegere Werkmanslust, een  bekroonde arbeidersbuurt uit de 19e eeuw. 
Koning Willem III  kwam er destijds speciaal voor naar Leeuwarden. In de jaren zeventig zijn de laatste huizen plat gegaan.
Gelukkig is bij nieuwbouw in de jaren tachtig de naam Werkmanslust wel behouden.  Waar eens een klein wijkje vol arbeidershuisjes stond, staan nu ruime  appartementen.

Op de volgende pagina : Eigen Brood Bovenal