Ten oosten van de Anne Vondelingweg ligt een woonwijk met ongeveer 10.000 inwoners, noem het een voorstad van Leeuwarden, noem het een buitenwijk. Gebouwd in de jaren tachtig en negentig, in het hart een groot winkelcentrum. Vijvers, veldjes en veel groen. Brede straten en grote huizen. Een stad in de stad. 
Meteen aan het begin van de wijk staat een aantal bijzonder vormgegeven woningen. De piramides van Camminghaburen. Ze staan aan de Wismastate, achter het benzinestation.

Verrassend Camminghaburen

Dwars door de wijk loopt het Groenesterpaad. Dit fietspad, wat hier en daar de allure van een echte laan heeft, voert je van uit het hart van de wijk naar het even buiten Leeuwarden gelegen recreatiegebied De Groene Ster.
De veertigplussers onder ons herkennen in de loop van het fietspad nog de oude route naar zwembad De Kleine Wielen,  een smal kronkelig asfaltpad tussen de schapen en koeien.
Kom je via dit fietspad de stad en dus ook de wijk weer binnen gereden, dan kun je niet om de enorme toegangspoort heen. Een  prachtig kunstwerk en een waardige ingang van Camminghaburen.

Echter, aan de westkant van de wijk ziet de entree er heel wat minder florissant uit. Het vreselijk deprimerende tunneltje onder de Anne Vondelingweg is niet wat je noemt een mooie toegang tot de wijk.

Het noordelijke deel van de wijk is gebouwd in de jaren tachtig. Grote huizen, lange tuinen en hier en daar een vijver of een grasveld. Straten als Kingmastate, Aggemastate, Oenemastate en Roptastate, ze stralen allen hetzelfde sfeertje uit.
Iets meer naar het oosten kom je via straten als Dotingastate, Osingastate en Andringastate uiteindelijk uit bij het fietspad langs het Ouddeel. Deze oude vaart met knotwilgen langs de oever is tevens de scheidslijn tussen stad en platteland.