Tussen 1830 en 1969 zijn er in totaal een kleine 50.000 begrafenissen uitgevoerd. Dat is over honderdveertig jaar gemiddeld 1 per dag. In het jaar van de sluiting was er nog ruimte voor 3000 graven.

Tegenwoordig is deze dodenakker een rijksmonument. Lange tijd heeft een stichting met vrijwilligers het terrein onderhouden. Maar het animo nam af en de geldbronnen droogden uit. Sinds een jaar moet dit monumentale park het zonder stellen. De gemeente is nu als eigenaar weer verantwoordelijk voor het behoud en onderhoud.