|
S t a r t
Leeuwarden heeft een stadshart met grachten en terpen,
daterend uit de middeleeuwen. Oude gevels en prachtig
gerestaureerde monumenten sieren de stad.
De scheve toren “De Oldehove” en de monumentale Waag zijn
hier goede voorbeelden van. Maar een stadswandeling door
het centrum van Leeuwarden is meer dan een rondje oude
gebouwen. Opmerkelijke gevels en straatjes, gezellige
winkels en interessante musea.
Een
dagje slenteren in de Friese hoofdstad kent vele
hoogtepunten.
Maak kennis met heden en verleden. We beginnen onze
rondleiding bij de Oldehove-parkeergarage, waar u de auto
kunt achterlaten.
Pagina 1
Leeuwarden is goed bereikbaar met de auto. Hoewel
tegenwoordig ook op werkdagen de verkeersdrukte rondom de
toegangswegen die van een echte grote stad aanneemt.
Daarnaast komen veel toeristen naar Leeuwarden via het
water. De recreatievaart ligt zomers afgemeerd in de
Prinsentuin. In de zomer kan het er gezellig druk zijn. De
tuin heeft een historische verbintenis met de
Oranje-Nassau's en is door de beroemde tuinarchitect
Roodbaard vormgegeven.
Een
mooi overzicht van Leeuwarden krijgt u als u eerst de oude
scheve Oldehove beklimt.
Die scheve toren zonder spits is eeuwenlang een baken van
Leeuwarden geweest.
Met z'n ongeveer 40 meter valt hij tegenwoordig in het
niet bij de grote kantoorreuzen van Avero (75 m) en Achmea
(114m).
Ooit
had de architect de bedoeling om van deze kolos een hogere
toren dan de Utrechtse Dom te maken.
Maar... er ging tijdens de bouw van de Oldehove iets mis met
de fundering.
De
straatjes rondom de Oldehove zijn de laatste jaren verrijkt
met diverse restaurants en eetcafés. Zo kunt u na afloop van
deze stadswandeling even lekker nagenieten op een terrasje
of aan de stamtafel.
Meer
over de Oldehove
De
Oldehove, die scheve toren zonder spits, is eeuwenlang een
baken van Leeuwarden geweest. Met z'n ongeveer 40 meter
valt hij nu in het niet bij de grote kantoor-reuzen van
Avero (75 m) en Achmea (114m). Ooit had de architect de
bedoeling om van deze kolos een hogere toren dan de
Utrechtse Dom te maken.
Maar er
ging tijdens de bouw van de Oldehove iets mis met de
fundering.
Toen deze tot tien meter hoogte gekomen was en de verzakking
ontdekt werd, heeft bouwmeester Jacob van Aaken geprobeerd
op de verzakte muren wederom loodrecht omhoog te metselen.
Dat verklaart waarom de toren niet alleen scheef staat, maar
ook krom is.
Let bij een bezoek aan de toren ook eens op de 'geheime'
tekens, gekrast in pilaren, stenen of cement. Dat zijn
'handtekeningen' van de bouwers van de Oldehove.
Halverwege de beklimming kom je op een soort plateau
terecht. Van hier uit heb je zicht op alle vier
windrichtingen. Primitieve houten bankjes en een oude schouw
zijn stille getuigen van de tijd dat brandwachten de
Oldehove als uitkijkpost gebruikten.
Tegenwoordig zitten er voornamelijk duiven op de uitkijk,
gezien de veelvuldig aanwezige vogelpoep in dit hoekje van
de toren. We gaan via een oude, scheve en duistere trap nog
een stukje hoger en komen uiteindelijk op het veilige
dakterras, waar het uitzicht over de stad prachtig is.
Van mei tot
en met september kun je de toren ook beklimmen: 183
treden.
Het kost een beetje angstzweet, maar het uitzicht is mooi.
Dinsdag - zaterdag 14- 17 uur, entree €2,= / kinderen €1,=
Pagina 2
De
binnenstad van Leeuwarden is nog steeds in redelijk goede
historische staat. Als je naar een nostalgische
prentplattegrond uit 1603 kijkt, herken je bijna alle
straten, pleinen, grachten en gebouwen.
In de twintigste eeuw zijn er wel diverse grachten gedempt,
maar het typische karakter van de straten er omheen is
gelukkig bewaard gebleven.
Grachtengordel
Vanuit de
parkeerkelder bij de Oldehove loopt u langs leuke,
eigenzinnige winkels in de Kleine Kerkstraat het oude
stadshart binnen.
Centraal gelegen in het centrum is de Nieuwestad, een
eeuwenoude gracht. Aan weerszijden kunt u wandelen en
winkelen.
Grote formulewinkels domineren, maar wie goed kijkt, ontdekt
enkele verrassende zaken.
Oude poortjes en geveltjes
Zoals in iedere stad overheersen ook hier de reclameborden
en glazen puien van de grote winkelketens.
Maar hij die omhoog kijkt, wordt beloond. Markant is de
winkel van Auke Rauwerda, op de Westerplantage, aan de voet
van de Oldehove. Een historische ‘Winkel in Verf-Borstel- en
IJzerwaren’.
Al vele decennia gaat het gezegde door Leeuwarden: ‘As Auke
ut niet het, vergeet ut dan maar!’ Een hele serie
aaneengeschakelde panden bevat voor de leek een ontelbare
en niet te bevatten inventaris waarin de medewerkers toch
altijd dat weten te vinden waarnaar je al zo lang op zoek
bent.
Pagina 3
Aan de noordzijde van de Nieuwestad, de zonnezijde, zit veel
horeca. Dit is het uitgaanscentrum. Restaurants,
broodjeshuizen en discotheken / clubs, waaronder Noa en Fire.
Die laatste is gevestigd in de oude brandweerkazerne.
De Cinema en Tivoli bioscopen zijn de afgelopen jaren geheel
verbouwd tot negen moderne filmzalen. Verder zijn er op de
Nieuwestad en in de zijstraatjes diverse kroegen en
snackbars te vinden.
Nostalgie in de Nieuwesteeg
In het museumstraatje, zoals de Nieuwesteeg ook wel wordt
genoemd, lijkt de tijd stil te hebben gestaan.
Dankzij een paar succesvolle initiatieven bezit Leeuwarden
hier een nostalgisch museum- winkeltje waar u ook gewoon een
kopje koffie of thee kunt drinken.
De tijden van Ot en Sien herleven.
De oude Waag aan het eind van de drukste winkelstraat van
Leeuwarden herbergt een restaurant. Aan de rechter gevel van
dit monumentale pand zit de meest gebruikte pinautomaat van
Nederland.
Achter dit monument kunt u via een brugje naar de
overkant van het water. Daar, verscholen tussen een paar
bomen, ligt ook een erfenis van de schaduwzijde van onze
moderne maatschappij. Een gedenksteen, een symbool voor de
problemen uit onze samenleving.
Na een korte overpeinzing is het tijd voor een bezoek aan de
drukste winkelstraat van Leeuwarden.
Pagina 4
Via de altijd drukke Wirdumerdijk gaan we
richting Zaailand. Dit is de straat van grote winkelketens,
schoenenzaken en belwinkels. Aan het eind van deze korte
straat bestellen duizenden mensen dagelijks een Big Mac,
want ook de gele M is in de binnenstad vertegenwoordigd.
Achter deze hamburgergigant gaan de duistere steegjes schuil
rondom het Reigerplein. Hier herbergt Leeuwarden de dames
van plezier. Dit is tevens het deel van de stad waar de
hanggroep-jongeren tegenwoordig veelal rondhangen en de
politie regelmatig surveilleert.
Tussen de vele winkelketens aan de Wirdumerdijk gaat de
Doopsgezinde Kerk schuil aan het Menno Simonsplein. Achter
de openstaande hekken heerst een serene stilte. En zo lopen
we langzaam aan richting Zaailand. Deze stadswandeling voert
u langs het domein van de God van de Handel.
Aan het Mercuriusplein zien we zijn standbeeld op een sokkel
temidden van een fontein. Omringd door terrasjes en de
Winkelpromenade “Zaailand”.
Opmerkelijke gebouwen rondom dit lege plein zijn
het oude en het nieuwe Paleis van Justitie, het monumentale
Friesland Bankgebouw met zijn prachtige traliewerk en het
Auck Petershuis, met z'n fraaie historische tuin.
Pagina 5
Het oude centrum bestaat uit vele stadsgrachten. In de
twintigste eeuw zijn er wel diverse grachten gedempt, maar
het typische karakter van de straten er omheen is gelukkig
bewaard gebleven.
De laatste jaren is het waterpeil van de grachten weer op
orde, wordt de bodem regelmatig gedregd en zijn er hier en
daar aanlegsteigers geplaatst. Met een kleine bootje of een
sloep kunt u een eigen rondvaart maken. Heeft u zelf geen
boot, ga dan mee met een van de commerciële
stadsrondvaarten.
Theater aan het water
Het culturele middelpunt van Leeuwarden is stadsschouwburg
de Harmonie.
Een nieuw gebouw met een oude naam. In de jaren 90 is het
oude pand volledig gesloopt en heeft Leeuwarden er een
modern theater voor terug gekregen.
Zang, dans, theater of cabaret… Hier gebeurt het.
Nachtleven
Dit gedeelte van de stad kent meerdere restaurants, kroegen
en clubs. Aan het Ruiterskwartier en de Oude Doelesteeg kunt
u overdag winkelen en 's avonds uitgaan.
We lopen richting station en komen langs het
imposante Paleis van Justitie, het eeuwenoude
gerechtsgebouw. Sinds enkele jaren beschikt de Leeuwarder
rechtbank ook over een moderne rechtbank: de rode
blokkendoos aan het nabij gelegen Zaailand.
Op het Wilhelminaplein, voor het Gerechtsgebouw, wordt
iedere vrijdag de stadsmarkt gehouden.
Er is in de loop der
jaren heel wat gesloopt in de binnenstad, toch zijn er nog
genoeg oude panden bewaard gebleven. Tussen de historische
panden richting station treffen we de moderne kantoorreuzen
aan.
Aan de voet van de 114 meter hoge Achmeatoren zit de winkel
van de VVV-Tourist Information. U kunt wederom op
souvenirjacht. Daarnaast is er een groot assortiment Friese
producten te koop en mag u al uw toeristische vragen
stellen.
Pagina 6
De Lange Marktstraat, het 'Bruisend kantorenhart' van
Leeuwarden wordt in de volksmond veelal het
'Manhattan
van Leeuwarden' genoemd. Daar waar in de jaren '60 de
koeien en schapen op de Oude Veemarkt hebben gestaan, zijn
de laatste decennia enorme kantorencomplexen verrezen. De
hoogste is momenteel de Achmeatoren, met een hoogte van 114
meter.
Kenmerkend voor de tijdgeest is de naamgeving van de
gebouwen. Geen mooie namen, maar afkortingen van concerns.
Zoals de FBTO-toren, de zwarte reus met het spiegelglas. Of
de AVERO- en de AEGON-toren. Verzekeringskantoren als
naamgever, het staat symbool voor de maatschappij van
vandaag de dag.
Rondom het Stationskwartier staan kolossale
herenhuizen. Deze zijn bijna allemaal in handen van de grote
verzekeringskantoren, advocatencollectieven of notarissen.
Pagina 7
Met de trein naar Leeuwarden
Het stationsgebouw is de volgende stop. De
westvleugel van het NS-Station is enige jaren geleden
grondig verbouwd. Oude ruimtes zijn gesloopt en winkeltjes
aangepast aan de moderne tijd.
Bij aankomst in de stad stapt u uit op het perron van een
historisch, volledig gerestaureerd station.Op het
hoofdperron staat een markant houten gebouw.
De winkels en stationsrestauratie aan weerszijden van de
grote hal ogen modern en bieden de treinreiziger genoeg voor
de start van een dagje Leeuwarden.
Pas op voor haastige reizigers als u in de centrale hal even
rustig naar de fraaie tegelplateaus.
Historie van het station en de spoorlijnen
Station Leeuwarden werd in gebruik genomen op 27 oktober
1863 met de opening van de spoorlijn Harlingen–Leeuwarden.
In 1866 werd de lijn verlengd naar Groningen.
In 1868 kwam ook de verbinding Zwolle–Leeuwarden gereed,
waarmee de Friese Hoofdstad een rechtstreekse
spoorverbinding met de rest van het land kreeg.
Deze lijn werd in 1952 geëlektrificeerd.
De spoorlijn Leeuwarden–Sneek–Stavoren werd in 1883-1885 in
gebruik genomen door de Hollandsche IJzeren
Spoorweg-Maatschappij als onderdeel van de verbinding tussen
Amsterdam en de Friese hoofdstad, via de route Amsterdam–
Enkhuizen–Stavoren–Leeuwarden. Tussen Enkhuizen en Stavoren
was een veerdienst over de Zuiderzee.
Tot slot kwam er vanuit Leeuwarden in 1901 nog een spoorlijn
in noordelijke richting tot stand, ook bekend onder de naam
Dokkumer lokaaltje. Deze lijn is reeds lang geleden buiten
gebruik gesteld.
De stationshal is zo’n typisch gebouw waar men in
sneltreinvaart gedachteloos doorheen loopt. Maar, als u
eens de tijd neemt om in de hal omhoog te kijken… Prachtige
tegeltableaus sieren de hoge muren. Daaronder een wild
mozaïek van vierkante tegeltjes in talrijke kleuren. Een
imposante hal. Ook als u niet met de trein reist, beslist
even een kijkje nemen!
Het oude hoofdkantoor van de Frieslandbank, met zijn mooie
gietijzeren hekwerkjes is er nog, maar diverse omliggende
gebouwen zijn gesloopt en hebben plaats gemaakt voor een
bijzondere glazen koepel, die doet denken aan de LP-hoes van
de "War of The Worlds”.
Als een soort gigantische ufo steekt -ie z’n kop boven de
stad uit. Het nieuwe hoofdkantoor van de regionale bank. Een
gewaagd en zeker geslaagd ontwerp.
Onlangs is een begin gemaakt met de realisering van een
echte museumhaven. Aan de Willemskade, ter hoogte van de
Prins Hendrikbrug, liggen historische schepen.
Via het Zuiderplein en de futuristische Blokhuisbrug komen
we terecht bij het voormalige Huis van Bewaring. Verlaten
door personeel en crimineel. Leegstand, voldoet niet meer
aan de eisen van de tijd. De Blokhuispoort is een
rijksmonument. Over een nieuwe bestemming wordt
gespeculeerd.
Pagina 8
Boeven achter tralies komt u er niet meer tegen. Die tijd is
geweest. De Blokhuispoort staat leeg. Een gezelliger indruk
maakt de even verderop gelegen (Oude- en Nieuwe-)
Oosterstraat.
U zou hier ook verder kunnen lopen naar de Ossekop en de
Uniabuurt. Een paar kleine oude straatjes waar enkele
restaurantjes en cafés gevestigd zijn. Heeft u echter nog
geen dorst of honger, vervolg dan deze stadswandeling via de
Tweebaksmarkt en de Turfmarkt.
In een ver verleden waren dit levendige stadsgrachten. Maar
het water heeft plaats gemaakt voor een brede straat, met
aan weerszijden parkeerplaatsen. Aan sommige panden kun je
zien dat hier vroeger veel werd gehandeld. Opvallend is het
kleine pand met de naam Utrecht.
In deze straat staat het Provinciehuis, waar jarenlang is
vergaderd door het provinciebestuur. Vanwege op handen
zijnde nieuwbouwplannen staat het gebouw tijdelijk leeg. Aan
de overzijde van de straat valt een ander pand op: het
monumentale voormalige postkantoor, Post Plaza.
Minstens zo mooi is de oude Kanselarij, lang geleden de
zetel van het gerechtshof. Het Verzetsmuseum Friesland is
gehuisvest in dit Rijksmonument.
De vroegere gracht Tweebaksmarkt gaat ongemerkt over in de
Turfmarkt. Het Fries Museum is er gevestigd, in meerdere
panden in de straat. Het museum heeft een schitterende
verzameling van zilverwerk en een imposante
portrettengalerij.
Pagina 9
In Leeuwarden moet je vooral je nek eens
uitsteken. Boven de winkel etalages ziet u mooie geveltjes,
die soms de oude bestemming verraden. Gereedschap van
ambachtelijke beroepen, Griekse goden en dieren, ze sieren
de pui van menig huis. Op de 'Bierkade' en op 'Over de
Kelders' kunt u in de zomer even een terrasje pakken en
genieten van de vele mooie panden aan deze grachten. Sloepen
en kleine boten kunnen even aanleggen. Opvarenden kunnen
aan wal stappen voor een nadere kennismaking met een
historisch figuur.
Margaretha Geertruida Zelle is van Leeuwarder komaf.
Bekend geworden als danseres in het zedenloze Parijs,
geëindigd als veroordeelde spion.
Op 'Over de Kelders' , staat een beeld van Mata Hari
van de
hand van kunstenares Suze Boschma-Berkhout.
In het nabij gelegen Fries Museum aan de Turfmarkt kunt u
meer over haar turbulente leven te weten komen.
De binnenstad is vergeven van de smalle straatjes en
steegjes. Tussen de bekende straten als de Nieuwestad,
Zaailand en Voorsteek vind je een keur aan historische
benamingen, oude beroepen of verwijzingen naar een soms ruig
verleden. Enkele van deze steegjes zijn niet meer dan een
doodlopende opgang… soms moeilijk te vinden…zelfs voor echte
Liwwadders.
De vele bruggen, wij noemen ze pijpen, die in deze straatjes
de grachten met elkaar verbinden, zijn de afgelopen jaren
gerestaureerd. Fundaties zijn verstevigd, muren volgens oude
tradities opnieuw gemetseld. En in de avond ziet het er
zelfs romantisch uit, want aan de onderzijde van de pijp
schijnen blauwe lampen over het water.
Pagina 10
De Voorstreek is de tweede winkelgracht van de stad. Er is
een keur aan spannende detailhandel, waarvan een groot
aantal zaken nog steeds in particuliere handen is. Helaas
verdwijnen meer en meer familiebedrijven om plaats te maken
voor de standaard formules, die je tegenwoordig in iedere
stad tegenkomt.
En u komt er winkels tegen die u niet tussen de grote
filiaalbedrijven op de Nieuwestad zult vinden, zoals het
Saxofoon Atelier Leeuwarden. Aan deze oude gracht zijn
diverse voorbeelden te vinden van winkels die er al
generaties lang hun handel drijven.
Medicijnen in Art
Nouveau
Aan deze gracht staat een bijzonder mooi pand met een art
nouveau gevel, waarin sinds jaar en dag een apotheek is
gevestigd.
De 'Centrale Apotheek' aan de Voorstreek is gerestaureerd in
2002 en waarschijnlijk het meest gefotografeerde gebouw uit
de binnenstad.
Dit is een historisch stukje binnenstad. De Bonifatiuskerk,
de Kazerne en diverse oude stadsgrachten met prachtige
geveltjes.
In die kazerne verblijven al jaren geen soldaten meer. Na
een geslaagde renovatie in de jaren tachtig is het omgebouwd
tot een groot wooncomplex.
Even ten noorden van de kazerne, op de plaats waar eens de
Hoeksterpoort moet hebben gestaan, staat een parkeergarage
met daarin een supermarkt.
Grappig detail is dat men met de bouw van dit pand de vormen
van de oude stadsmuren heeft nagebootst. Compleet met
wandelpromenade. Vanaf deze locatie is het slechts een paar
minuten lopen naar de Bonifatiuskerk, waarvan in 1977
tijdens een storm de spits naar beneden is gewaaid. Deze
werd in de jaren tachtig herbouwd.
Pagina 11
Schoonheid vindt je enkel op plaatsen waar het door anderen
over het hoofd wordt gezien. Tussen de Groeneweg en de
Grote
Kerk ligt de Bredeplaats. Oude huizen worden er afgewisseld
met nieuwbouw.
De bewoners van Luilekkerland wonen in wellicht een der
fraaiere binnenplaatsen van de oude stad.
Een tweetal prachtig gemetselde poortjes, een groene
binnenplaats en een grote waterpomp. Een opmerkelijk
monument, dat is dit oude Bagijnenhofje op een tiental
meters loopafstand van de Grote Kerk. Een nabij de Grote
Kerk gelegen woonhofje, waar de drukte van de stad ver weg
lijkt.
De bewoners zijn uitsluitend vrouwen van 35 jaar of ouder,
die bewust voor deze woonvorm hebben gekozen.
Wonen in een hofje
Ze mogen wel mannen ontvangen, maar er niet mee samenwonen.
Dit gedeelte van de binnenstad kent meerdere bijzondere
woonvormen in historische gebouwen. Zoals het zeer goed
onderhouden Nieuw St.-Anthony Gasthuis. Een groot en
historisch complex waar enkel senioren wonen.
Loop beslist even langs het
Perkswaltje. Geniet van de fraai aangelegde tuinen en het,
op winteravonden verlichte, prachtige prieeltje in de
sfeervolle tuin.
Bel van Anthonius
De heilige Anthonius hield in de ene hand een
varken, dat hij weggaf aan de armen om hun honger te
stillen. En in de andere hand had hij een bel, symbool voor
het verjagen van de boze geesten. Als u goed om u heen
kijkt, ziet u minstens driemaal een bel aan een gevel
hangen.
Pagina 12
De Grote of Jacobijner Kerk is eigenlijk gebouwd
op het historische hart van de stad. Ooit werd in de
middeleeuwen de stad gevormd rondom drie terpen, hoge
kleiachtige heuvels die niet gegrepen konden worden door het
water van de Middelzee.
De kerk heeft een eenvoudige, weinig spectaculaire
uitstraling. Toch zijn er mooie en bijzondere details die
dit gebouw het bekijken waard maken. Zoals het
Oranjepoortje. Hierdoor konden de voorvaderen van onze
Koninklijke familie de kerk in- of uitgaan zonder zich
tussen het gewone volk te hoeven mengen. Het Oranjeboompje
in de top van het poortje staat symbool voor de familie Van
Oranje Nassau.
Het
Jacobijner Kerkhof, het plein aan de zijkant van de kerk, is
in de jaren negentig omgetoverd tot een door groene hagen
omringd grasveld. Een oude waterpomp geeft het geheel een
nostalgisch tintje.
De Waalse Kerk aan het begin van de Grote Kerkstraat wordt
altijd een kerk genoemd. Eigenlijk is het slechts een kapel.
Er wordt sporadisch een dienst in de Franse taal gehouden.
De historische basis hiervan ligt in de tijd van de
hofhouding van de Nassaus. Zij spraken Frans en hadden
behoefte aan een eigen godsverering.
We vervolgen onze route door het historische stadsdeel waar
de panden oud en de steegjes smal, doodlopend of soms nog
nauwelijks te vinden zijn.
Pagina 13
Dit
is een historisch stukje Leeuwarden. Om u heen straalt de
geschiedenis haar verhalen over u uit… Danseres en spionne
Mata Hari woonde in het prachtige kleine en steil
naar beneden lopende Beijerstraatje.
Eenmaal aangekomen op het Gouverneursplein kunt u genieten
van een hapje of een drankje. De omgeving is rijk aan
restaurants, grand cafés en kroegen. Verdeeld over Grote
Hoogstraat, Eewal, Hofplein en het Weerd. Deze omgeving is
autovrij en in de zomer zijn er veel terrassen te vinden.
Burgemeester & Wethouders
Op het
nabij gelegen Raadhuisplein staat het Leeuwarder stadhuis,
waar trouwerijen en raadsvergaderingen elkaar afwisselen.
De gemeenteraad vergadert in een geheel gemoderniseerde zaal
op de eerste verdieping van de hoofdwacht, het witte gebouw
naast het stadhuis.
Trouwerijen vinden plaats in de Oranjezaal.
De bijzonder fraaie hoofdingang zit aan de linkerzijde,
naast de hoofdwacht.
Bruin historisch café
Rechts naast het stadhuis staat een van de oudere
kroegen van de stad, het Oranje Bierhuis. In het
Stadhouderlijk Hof aan de overzijde van het plein is een
luxe hotelketen gevestigd. Tot 1971 was het tegenwoordige
hotel het bezit van de Koninklijke familie.
Vanuit hier kunt u deze stadswandeling vervolgen via het
smalle straatje het Weerd, waar restaurants uit alle delen
van de wereld vertegenwoordigd zijn. Sla rechtsaf de
Bagijnestraat in en verbaas u over de fraaie gevels. Kijk
eens even omhoog... want de schoonheid zit ook in deze
straat bovenin de oude panden.
Pagina 14
Er is in de loop der jaren heel wat gesloopt in de oude
binnenstad, toch zijn er nog genoeg oude panden bewaard
gebleven. Maar er zijn ook her en der strakke moderne gevels
tussen de historische panden geplaatst. Niet altijd met
evenveel historisch besef.
Wonen in de binnenstad
Heel verrassend is de nieuwbouw in de Bollemansteeg. Op
het eerste gezicht denk je dat deze straat een
aaneenschakeling is van diverse panden, die in de loop der
jaren naast elkaar gebouwd zijn.
In werkelijkheid betreft het een compleet nieuwe rij
woningen, die pas enkele jaren oud zijn.
De bakstenen hebben verschillende tinten en de hoogte van de
panden varieert, waardoor een authentiek beeld van een oude
straat is ontstaan.
En zo wandelt u weer naar de Grote Kerkstraat. De historie
in deze straat is bijna voelbaar. Sierlijke gevels, voorzien
van honderden jaren oude ornamenten. En zo komt u als
vanzelf aangelopen bij Museum Het Princessehof, met z'n
grote keramiek collectie.
Aan het einde van de Grote Kerkstraat kunt u
linksaf terug naar de gezellige winkelstraten (Kleine
Kerstraat, Nieuwestad) of rechtsaf richting
Oldehoofsterkerkhof. Wij kiezen voor dit plein aan de voet
van de Oldehove.
Pagina 15
Ooit stond er een kerk op het huidige Oldehoofsterkerkhof.
En zoals de naam al doet vermoeden, was er inderdaad een
begraafplaats. Deze is reeds lang geleden afgegraven.
Tegenwoordig kunt u diep onder grond uw auto parkeren. In de
zomermaanden spuwt een aantal fonteintjes eens per kwartier
een sierlijk waterballet uit over de rode keien.
Het plein voor de Oldehove is iets verlaagd. In de winter,
in een periode van strenge vorst, kan een klein laagje water
over de keien worden gespoten. Zo moet het mogelijk zijn te
schaatsen in de binnenstad.
Rondom de Oldehove
Rondom het oude Burmaniahuis is een modern kantorencomplex
opgezet, het stadskantoor.
Dit is de plaats waar paspoorten, rijbewijzen,
bouwvergunningen en overige gemeentelijke zaken geregeld
kunnen worden.
Bootjes in de Prinsentuin
Op een mooie zomeravond kun je kijken en bekeken worden
tijdens een wandeling over de lommer-rijke Noordersingel,
tegenover de Prinsentuin.
In het hoogseizoen vaart er zelfs een pontje in de gracht.
Zo kunnen de watertoeristen aan de buitenzijde van de gracht
sneller bij de toiletgebouwen aan de overkant van de gracht
komen.
Op de hoek van de Harlingersingel, recht tegenover de
Oldehove, staat de koe ‘Ûs mem’ stoer op de uitkijk. Ze is
het symbool van het Fries Rundvee Syndicaat. Deze naam kreeg
de koe van de Leeuwarders, het is een knipoog naar
standbeeld ‘Ûs Heit’ bij het stadhuis.
U ziet het, een stadswandeling door het centrum van
Leeuwarden is meer dan een rondje oude gebouwen. En dat is
nu het mooie van Leeuwarden. |
