|
Het
zonnetje schijnt die dag boven Leeuwarden. Het lijkt een zaterdag als alle
anderen te gaan worden. Na mijn werkzaamheden voor onze ochtendshow “Het Beleg van
Leeuwarden” loop ik rustig de trappen op naar de
boven in ons pand gelegen nieuwsredactieruimte. (1990: Kleine Kerkstraat
35)
|
Grote
zwarte rookwolken
|
M’n collega’s zitten
achter de met kranten en persberichten volgestrooide bureaus. Nog voordat
ik kan gaan zitten roept een van mijn vrienden die net de studio wil
verlaten: “Hé jongens, kijk eens uit het raam.”
Cassetterecorder,
microfoon! Snel, er op af. Het is de Wibra, roept een collega. Meteen spookt het door mijn kop, zouden er nog
mensen in de Wibra zijn?
|
Gelukkig blijkt al spoedig dat er geen
gewonden zijn. Al snel leer ik van de aanwezige brandweerlieden dat ik nu
mag spreken van een sensationele brand.
|
Videoclip met radioverslag uit eigen
archief.
7,5 MB Download
TV Beelden met het geluid van de radio verslaggeving.
|
Beleef het nog eens... Kijk en luister mee
>
|
|
Woorden die ik op de radio probeer
te vermijden.
Cameraman Alle Faber filmt intussen de enorme rookwolken. Hij zal die
dag ook de beelden voor het NOS Journaal leveren.
|
Camerawerk : Alle
Faber
Radioverslaggeving : Martin R. van der Veer
Bronnen: NOS-Journaal en Aquarius TV
Digitale beeldbewerking: J.Bloem
Eindmontage: C. Hamar de la Brethonière
|
De
bedrijfsleider van Kooistra’s Kledinghuis, Wibra’s linker buurman, vertelt me
voor de microfoon dat –ie zo dadelijk de rookschade maar gaat opnemen:
“Ik kan vandaag toch niet meer open,” zegt hij laconiek.
|
Winkeliers
sluiten hun deuren
|
|
Om elf uur
gaat deze reportage de lucht in; een half uur later zal blijken dat ook de
rookschade niet meer bekeken hoeft te worden.
Als ik even later weer op de
inmiddels bomvolle Nieuwestad mijn reportagewerk vervolg is al duidelijk
dat 28 april 1990 in de Leeuwarder geschiedenisboekjes zal worden
bijgeschreven.
|
En dan
ineens… een knal !
|
Op nog geen tien meter afstand van mij komt de gevel
van de Wibra naar beneden. Waar ben ik mee bezig, vraag ik mezelf af.
Intussen komt nog een tweede stuk van de gevel naar beneden. Recorder aan.
Ja, het staat er op.
|
Inmiddels
hebben enkele collega’s een rechtstreekse telefoonlijn bij platenzaak Van den Akker
geregeld, we kunnen live op de zender. (Het is 1990, de mobiele telefoon
bestaat nog niet)
|
|
|