Het laatste stukje van Achter de Hoven is meteen het gedeelte waarvan je niet meer zou zeggen dat het nog bij dezelfde straat hoort. Het is een rechte asfaltweg met strakke rijtjeshuizen, van een geheel andere bouwstijl. Hier lijkt Achter de Hoven ineens veel op menig andere woonwijk. Feitelijk zijn we nu in de straten die ook wel bekend staan onder de naam Het Rode Dorp.

In de zestiende eeuw bestond het gebied onder Het Vliet voor een groot deel uit groente- tuinen, landerijen,  buitenhuizen en hofjes.
Dit verklaart mogelijk ook de vreemde grillige vorm van de straat. Niet keurig recht, maar overal tussen door slingerend.
Agter de Hoovingen en Agter de Hoven waren eerdere schrijfwijzen.

De Wandeling eindigt bij het spoor. Bij het perron voor forenzen. Een speciale voorziening voor de medewerkers van de grote fabrieken aan de andere kant van de rondweg. Voor ons stopt de trein hier niet…